Kromming van het neustussenschot. Symptomen, oorzaken en gevolgen. Septoplastiekoperatie: indicaties, contra-indicaties, typen en kenmerken

Kromming van het neustussenschot is een veel voorkomende pathologie die kan leiden tot ernstige complicaties bij afwezigheid van effectieve therapie. Het defect wordt verholpen door een bewerking uit te voeren. Moderne methoden van septoplastiek zijn in staat om in korte tijd de juiste vorm van de weefsels van het neustussenschot te herstellen.

De structuur en functie van het neustussenschot

De neusholtes zijn gescheiden door een plaat. Aan de voorkant heeft het septum een ​​vierhoekige vorm en bestaat het uit kraakbeenweefsel. Hieronder is het harde gehemelte, achter de ethmoid en wiggenbeenderen, en in het bovenste deel - het frontale bot.

De neus heeft een aantal belangrijke functies:

• filtratie van ingeademde lucht;
• het optimale niveau van de luchtvochtigheid behouden;
• opwarming;
• geurherkenning.

Overtreding van de structuur van de plaat kan leiden tot gedeeltelijk of volledig verlies van sommige ervan.

Oorzaken van de kromming van het neustussenschot

De complexe structuur van de scheidingswand maakt deze kwetsbaar en gemakkelijk vervormbaar.

De belangrijkste redenen voor de schending van de vorm van de plaat kunnen zijn:

1. Letsel. De helft van de gevallen houdt verband met verwondingen aan het gezicht van de schedel of neus. Meestal treden verwondingen op jonge leeftijd op. Misvorming bij een pasgeborene kan het gevolg zijn van ongeletterde manipulatie door een verloskundige, een te snelle beweging langs het geboortekanaal.
   
2. Inconsistentie van botgroei in het gezichtsgedeelte van de schedel. Deze pathologie is aanwezig bij 30% van de patiënten. De ongelijke ontwikkeling van de delen van de neus doorbreekt de symmetrie.
3. Ziekten - tumoren, poliepen, proliferatie van de neusschelp. Chronische rhinitis kan ook de oorzaak zijn - een persoon ademt lucht in slechts één van de neusholtes, wat tot vervorming leidt.
4. Erfelijke aanleg.
5. Hypertrofie van het vomer-nasale orgaan, waarin de reukcellen zich bevinden. Normaal gesproken is het geatrofieerd, maar in sommige gevallen kan het toenemen en een kromming veroorzaken.

Typen en soorten kromming van het neustussenschot

De kromming van het neustussenschot (de operatie hangt af van het type letsel) kan in verschillende mate zijn:

• 1e groep - een lichte afwijking vanuit het midden;
• 2e groep - het uitsteeksel van de scheidingswand bevindt zich in het midden tussen de zijwand en de hartlijn;
• Groep 3 - de gebogen plaat raakt de zijwand.

Er is ook een meer gedetailleerde classificatie die rekening houdt met morfologische, pathogenetische en klinische kenmerken:

1. Een eenzijdige richel die verticaal diep in de neusholte ligt.
2. Twee uitsteeksels in een verticaal vlak aan weerszijden van de scheidingswand (S-vormige bocht).
3. Een kleine richel aan de voorkant van de neus die vrije ademhaling niet belemmert.
4. Verfrommelde plaat met veel breuklijnen.
5. Uitgesproken uitsteeksel in het voorste deel van het septum, de onderrand van de kraakbeenachtige vierhoek is naar achteren verschoven. De ademhaling is verstoord.
6. Een opgaande richel, in de vorm van een sabel, bijna horizontaal aan één kant gelegen.
7. Twee bijna horizontale projecties tegenover elkaar aan de voorkant van de neus en in het middengedeelte. Aan één zijde is er een karakteristieke groef.

Naast de genoemde typen is het mogelijk om meervoudig versplinterde misvormingen van de neus te onderscheiden, wanneer de fragmenten van het septum onder verschillende hoeken op elkaar worden gelegd.

Symptomen van de kromming van het neustussenschot

Kromming van het neustussenschot (de operatie is belangrijk vanwege de sterke vernauwing van de neusholte) maakt het moeilijk om lucht te passeren, het aantal trilhaartjes op het trilhaarepitheel neemt af, wat de natuurlijke bescherming en reiniging van het slijmvlies negatief beïnvloedt. Gebrek aan zuurstof beïnvloedt de activiteit van het hele organisme.

Meestal merken patiënten de volgende tekenen van misvorming op:

1. Ademhalingsproblemen, gemanifesteerd in verstopte neus, het verschijnen van slijmafscheidingen, soms met een mengsel van pus, een gevoel van droogheid. Het symptoom kan slechts aan één kant voorkomen.
2. Chronische ontstekingsziekten van de sinussen (sinusitis).
   
3. Neiging tot luchtweginfecties.
4. Neusbloedingen.
5. Vasomotorische rhinitis geassocieerd met de proliferatie van het vasculaire netwerk.
6. Pijn in het gezicht.
7. Ademhaling vergezeld van geluid, snurken.
8. Ongemak in de neus, jeuk, zwelling van het slijmvlies.
9. Een afwijkend neustussenschot raakt vaak de nervus trigeminus en irriteert deze. Dit veroorzaakt regelmatige migraine, spasmen van de luchtwegen, chronische hoest, niezen.
10. Vermoeidheid, depressie, verminderd concentratievermogen en geheugenverlies door zuurstofgebrek. Kinderen kunnen ontwikkelingsachterstanden ervaren, zowel fysiek als mentaal.
11. Geforceerde inademing via de mond leidt tot chronische faryngitis, slechte adem en een droge mond. De lucht passeert de zuivering niet en warmt niet op, wat een gevaar vormt voor de onderste luchtwegen. De kans op het ontwikkelen van bronchitis, longontsteking neemt toe.

Mis het meest populaire columnartikel niet: Canule - wat is het, hoe wordt het gebruikt in cosmetologie en geneeskunde.

Indicaties voor een operatie

De reden om contact op te nemen met de chirurg kan zijn:

• Frequente afvoer van bloed uit de neus.
• Ongemakkelijk ademhalingsgeluid en snurken voor de patiënt.
• Gevoelig voor verkoudheid.
• Hoofdpijn.
  
• Zwelling van het slijmvlies.
• Sinusitis, allergische rhinitis.

Voorbereidende fase

Om de diagnose te verduidelijken, moet u een otolaryngoloog raadplegen.

Inspectie kan zijn:

1. Beoordeling van het uiterlijk van de neus. In deze fase kunt u ernstige misvormingen identificeren.
2. Controle van de kracht van inademing en uitademing door elk van de neusgaten en het vermogen om te ruiken.
3. Rhinoscopie - onderzoek van de neusholte met behulp van speciale apparatuur. Om dit te doen, wordt een dilatator in de neusgaten ingebracht en wordt het slijmvlies onderzocht met een dunne sonde om de aanwezigheid van tumoren, abcessen, poliepen te beoordelen. Bij penetratie door de mondholte is het mogelijk om hypertrofie van de posterieure zijde van de neusschelp te detecteren.
   
4. Endoscopie, wat een meer gedetailleerde studie van het slijmvlies impliceert, wordt uitgevoerd met behulp van lokale anesthesie. Door middel van een sonde met een videocamera kun je de onderste schaal duidelijk zien.
5. Computertomografie, met de aanwezigheid van spikes en richels op de partitie.

Voor de operatie moet u:

• mannen scheren;
• stop met het drinken van alcoholische dranken en roken;
• neem geen medicijnen die de snelheid van de bloedstolling beïnvloeden.

Twee weken voor de operatie moeten een aantal tests worden uitgevoerd:

• bloed voor syfilis, humaan immunodeficiëntievirus, virale hepatitis;
• bepaling van de Rh-factor en bloedgroep;
• fibrinogeenconcentratie, bloedplaatjes, coagulatieniveau;
• urineanalyse voor de aanwezigheid van proteïne, sedimentsamenstelling;
• bloedtest - leukocytenformule, hemoglobine, leukocyten, erytrocyten en bloedplaatjes.

Anesthesie

Afhankelijk van de locatie van het vervormde gebied wordt lokale of algehele anesthesie gebruikt:

1. Plaatselijke verdoving acceptabel als de kromming het botweefsel niet raakt. Het slijmvlies wordt bevochtigd met een oplossing die de gevoeligheid verwijdert met een spuitfles of tampons.
2. Narcose. Bij kinderen en patiënten met vervorming van botstructuren wordt de operatie uitgevoerd in een toestand van verdovende slaap.

Chirurgische behandelingsmethoden

Septoplastiek wordt op verschillende manieren uitgevoerd. De keuze voor deze of gene methode hangt af van het type misvorming, maar ook van het beleid van de kliniek waar de patiënt wordt geobserveerd.

Operatie Killian

Vereist geen incisies op de huid, daarom sluit het de vorming van littekens uit. Met een kleine scalpel worden beurtelings insnijdingen in het perichondrium en slijmvlies gemaakt. Een verdovingsmiddel wordt onder het perichondrium geïnjecteerd en door de gemaakte incisies wordt de schaal naar de gewenste positie verplaatst.

Als er stekels of ruggen zijn, wordt alleen losgemaakt om hen heen, om de structuur van het slijmvlies boven de uitsteeksels niet te verstoren. Daarna wordt het septum mechanisch rechtgetrokken, worden de verhogingen afgesneden en worden de vervormde gebieden weggesneden.

Het uitgelijnde neustussenschot wordt gefixeerd met tampons, waardoor het slijmvlies op de botten en het kraakbeen wordt gedrukt. Vaak wordt een draagdoekverband aanbevolen.

Septaal herstel

Een scalpel wordt gebruikt om het slijmvlies en het perichondrium in een van de neusholtes door te snijden. De scheiding gebeurt alleen vanaf de zijkant van de incisie. Vanaf dezelfde rand wordt het kraakbeen op vier plaatsen ontleed, zodat het vervormde deel alleen is verbonden met het perichondrium, het slijmvlies en ook met het periost van de tweede neusholte.

Daarna wordt het septum ingesneden op de plaats van de kromming van de basis. Daarna wordt het neustussenschot mobiel en neemt het zijn natuurlijke positie in, waarin het wordt gefixeerd met tampons.

Septum mobilisatie

Met speciale chirurgische instrumenten wordt het neustussenschot op verschillende plaatsen gebroken. Daarna worden de fragmenten gestabiliseerd en wordt de plaat rechtgetrokken.

Mucosale dissectie is in de meeste gevallen niet vereist. Als het nodig is om incisies te maken, worden ze gehecht met een zelfopneembaar hechtmateriaal - catgut.

Circulaire resectie

Als het vierhoekige kraakbeen na mobilisatie niet voldoende beweeglijk is geworden en het septum niet rechtgetrokken is, wordt een cirkelvormige incisie gemaakt en wordt een dunne laag kraakbeen rond de vierhoek gesneden. Hierna wordt de botbasis van het septum hersteld.

Gedeeltelijke resectie

Een neusholte wordt geopereerd. Het slijmvlies wordt over bijna de gehele lengte van het septum in het kraakbeen gesneden. Het membraan wordt met een speciaal gereedschap van het perichondrium gescheiden. Door de resulterende incisie wordt het kraakbeen ontleed, zodat het mogelijk wordt om het aan de andere kant van het slijmvlies te scheiden.

Daarna wordt het vervormde deel van het septum met een schaar verwijderd en wordt het slijmvlies op zijn plaats gebracht en gefixeerd met tampons. Als de bloeding hevig is, worden de tampons doordrenkt met een hemostatische verbinding.

Resectie-herimplantatie

Erkend als de meest geavanceerde septoplastietechniek. De vervormde kraakbeenplaat wordt doorgesneden met een metalen mes.

Daarna worden de stukken afgeplat met een speciaal apparaat, waardoor ze de juiste vorm krijgen, teruggebracht naar hun oorspronkelijke plaats en gefixeerd.

Laser septoplastiek

De kromming van het neustussenschot (een operatie uitgevoerd met een laser) wordt door de chirurg geëlimineerd met behulp van apparatuur waarmee u de penetratiediepte van straling in het weefsel kunt aanpassen.

Bloed komt praktisch niet vrij tijdens het proces, aangezien de laser de beschadigde bloedvaten "afdicht". Het kraakbeenweefsel dat de vorm van het septum doorbreekt, wordt verdampt, waarna de plaat wordt gefixeerd met een gipsverband en gaas-tampons.

De voordelen van deze techniek:

• antiseptisch effect;
• stimulatie van weefselregeneratie en immuniteit;
• bloedeloosheid;
• minimaal trauma;
• korte herstelperiode.

Endoscopische septoplastiek

Verwijst naar laagtraumatische, zachte methoden. De resectie wordt uitgevoerd in de neus op het slijmvlies om littekens op de gezichtshuid te voorkomen. De duur van de operatie is 30-40 minuten.

Tijdens het losmaken van het slijmvlies blijft de integriteit ervan behouden, met uitzondering van verwondingen waarbij de beschadigde gebieden moeten worden verwijderd om het septum een ​​verticale positie te geven.

Mis het meest populaire columnartikel niet: Alentova Vera na kunststoffen - de laatste foto's, welke bewerkingen werden uitgevoerd, hoe de ster veranderde.

Rehabilitatie

Na het einde van de operatie worden tampons met antibacteriële en hemostatische verbindingen een dag in de neus geplaatst. Als het geopereerde gebied blijft bloeden, worden de gebruikte tampons vervangen door nieuwe en nog 1 dag bewaard. Indien nodig wordt de neus extra gefixeerd met een gelverband. Tijdens deze periode moet u door uw mond ademen.

De volgende symptomen kunnen optreden:

• pijn in de bovenkaak;
• migraine;
• droge mond en dorst;
• verhoogde lichaamstemperatuur;
• duizeligheid, verlies van energie, slaperigheid.

Tijdens de revalidatieperiode raden artsen aan om antibiotica, hemostatische medicatie en pijnstillende medicijnen te nemen.

Voor een succesvolle weefselgenezing is het nodig:

• drink niet te warme dranken;
• neem geen verwarmingsbad of warme douche;
• snuit niet met moeite uw neus;
  
• na het verwijderen van de tampons, de neusholtes elke dag spoelen met antiseptische en zoutoplossingen;
• binnen een maand na de operatie mag men niet naar het badhuis gaan, geen zware lichamelijke inspanning leveren en geen alcohol drinken.

Gewoonlijk brengen patiënten de eerste 5-6 dagen nadat het septum is gecorrigeerd door in het ziekenhuis, maar ontslag is al mogelijk op de tweede dag na het verwijderen van de hemostatische tampons, afhankelijk van een dagelijks bezoek aan de arts.

De vrije ademhaling wordt niet onmiddellijk hersteld; in eerste instantie blijft oedeem in de neusholtes aanwezig. Voor de meeste patiënten keert het vermogen om te ademen en te ruiken volledig terug na 7 dagen, maar voor sommigen duurt het een maand om te herstellen.

Video wanneer u de bewerking moet uitvoeren:

Complicaties

Kromming van het neustussenschot (de operatie om het te corrigeren is vrij eenvoudig) gaat zelden gepaard met complicaties.

Onaangename symptomen tijdens de revalidatieperiode kunnen zich op deze manier manifesteren:

• bloederige loopneus;
  
• slecht reukvermogen;
• hematoom - een holte gevuld met bloed tussen het slijmvlies en kraakbeen of botweefsel;
• ontstoken abcessen;
• onnatuurlijke, zinkende vorm van de neusbrug;
• verklevingen in de neus;
• chronische sinusitis;
• de opening die de neusholtes verbindt.

Contra-indicaties voor chirurgische behandeling

Septoplastiek is verboden in de volgende gevallen:

1. De aanwezigheid van een gelijktijdig ontstekingsproces in een acute vorm of in een verergerde chronische vorm.
2. Coagulopathie is een stollingsstoornis.
3. Tuberculose van de longen en de bovenste luchtwegen.
4. Menstruele bloeding en de eerste week daarna.

   

5. Atrofische veranderingen in het epitheel van het neustussenschot.
6. Psychische afwijkingen.
7. Decompensatie van somatische pathologieën.
8. De leeftijd van de patiënt is ouder dan 50 jaar of jonger dan 16-18 jaar.

Kan de kromming van het neustussenschot zonder operatie worden behandeld?

Er zijn geen betrouwbare methoden om het septum uit te lijnen zonder een operatie uit te voeren. Gebruik van alternatieve methoden gericht op het verlichten van de symptomen van misvorming, maar het is belangrijk om contact op te nemen met ervaren professionals om de situatie niet te verergeren.

De meest voorkomende onder de tegenstanders van de operatie waren de volgende methoden:

Is het mogelijk om de kromming van het neustussenschot te voorkomen?

Om vervorming van de centrale neusplaat te voorkomen, is het nodig:

• tijdige behandeling van KNO-ziekten;
• traumatische activiteiten vermijden;
• immuniteit versterken.

Mis het meest populaire columnartikel niet: Hoe en waarom ribben worden verwijderd - efficiëntie, foto's voor en na de operatie.

Met welke operaties wordt de uitlijning van het neustussenschot gecombineerd?

Voor de parallelle verwijdering van gelijktijdige pathologieën is het mogelijk om septoplastiek te combineren met andere operaties:

• verwijdering van vreemde voorwerpen en poliepen;
• lagere conchotomie - correctie van een vergrote neusschelp in het chronische beloop van rhinitis;
• sinusotomie - eliminatie van congestie in de neusbijholten;
• extern plastic van de neus.

Waar kunt u de operatie krijgen en hoeveel kost het?

De totale kosten van septoplastiek worden berekend op basis van verschillende factoren:

• soorten chirurgische ingrepen;
• type anesthesie;
• de mate van vervorming van de neus;
• de lijst van maatregelen gericht op herstel.

De kromming van het neustussenschot kan kosteloos worden gecorrigeerd door contact op te nemen met de kliniek op de plaats van registratie. De KNO schrijft een verwijzing naar het regionale ziekenhuis, waar het nodig is om in de rij te staan ​​en alle vereiste tests te doorstaan. Na een tijdje volgt een uitnodiging voor een operatie.

Het nadeel van deze weg is de onmogelijkheid om zelf een chirurg te kiezen. De specialist kan een beginner blijken te zijn, hoewel stagiaires meestal worden begeleid door meer ervaren artsen.

De kosten van een standaardoperatie, die ook een ziekenhuisopname omvat, bedragen ongeveer 20.000 - 100.000 roebel. Vaak wordt de prijs verhoogd door het gebruik van golfscalpels, maar gezien de minimale grootte van de incisies is het gebruik van dure apparatuur wellicht niet gerechtvaardigd.

De prijzen voor laser-septoplastiek variëren van 30.000 tot 40.000 roebel.

De operatie, het corrigeren van de kromming van het neustussenschot, evenals de revalidatieperiode, onder toezicht van een gekwalificeerde specialist, worden uitgevoerd zonder ernstige complicaties. Als er aanwijzingen zijn, mag u de operatie niet uitstellen en onaangename symptomen doorstaan. Na de operatie is het belangrijk om het genezingsproces te volgen om afwijkingen tijdig op te sporen.

Artikel ontwerp: Lozinsky Oleg

Video over kromming van het neustussenschot

Uitgebreide diagnostiek en behandeling: